Σε μία και μοναδική ενότητα από τις δεκαπέντε, τάχθηκε υπέρ του Οδυσσέα Μιχαηλίδη το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά την απόφασή του για παύση του από Γενικός Ελεγκτής, σε αντίθεση με τα άλλα δεκατέσσερα κεφάλαια, κατά τα οποία το Συμβούλιο κατακεραύνωσε τον Γενικό Ελεγκτή, με μια απόφαση που κρίνεται καταπέλτης. Μία απόφαση, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως σταθμός στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού για πρώτη φορά στα χρονικά ζητείται και πετυχαίνεται η παύση κρατικού αξιωματούχου από την Εισαγγελία, καθώς η συγκεκριμένη αίτηση δεν είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτή του Ρίκκου Ερωτοκρίτου που η αίτηση για παύση του καταχωρήθηκε από τον προϊστάμενό του.
