Τις σύγχρονες τραγωδίες μας τις μετρούμε στην άσφαλτο. Στις ζωές που δεν πρόλαβαν να ανθίσουν, στα νεανικά όνειρα που δεν πρόλαβαν να γίνουν ποτέ πραγματικότητα. Στους 18χρονους, στους 20χρονους, στους 25χρονους που δεν θα γίνουν ποτέ μεγάλοι, γιατί κόπηκε το νήμα τους αβάστακτα νωρίς.
Τις σύγχρονες τραγωδίες μας τις μετρούμε στα νεκροτομία. Εκεί όπου οι ιατροδικαστές διαπιστώνουν για άλλη μία φορά την σφοδρότητα της σύγκρουσης. Τα πολλά τραύματα. Τις πολλές κακώσεις. Τις απανθρακώσεις. Εκεί όπου η επιστήμη καταγράφει τον πρόωρο επίλογο ανθρώπων που βρίσκονταν στον πρόλογό τους.
