Ο τηλεβόας είναι παλιός, πολύ παλιός. Και όμως με κάποιο τρόπο που μόνο η μαγεία της Ιστορίας γνωρίζει, ο ήχος του φτάνει στο σήμερα. Ήχος δυνατός, φωνή στεντόρεια μέσα στον χρόνο.
Γιατί μαζί με τον τηλεβόα, δεκαετίες πριν, οι Έλληνες της Κύπρου κρατούσαν τις φλόγες της ελευθεριάς σαν λαμπάδες. Και είναι τον δικό της ήχο που κουβαλά μέσα στον χρόνο. Η πανώρια κόρη είναι βασίλισσα αιώνια στην ελληνική ψυχή. Για αυτήν έπαιρναν τις ανηφοριές και γι’ αυτήν έβγαιναν τα σκαλοπάτια προς την αθανασία.
