«Η κυρά Φροσύνη έγινε για μας δεύτερη μάνα. Όσοι ακούν την ιστορία της εκφράζουν θαυμασμό και ότι έδειξε αυταπάρνηση. Συμπεριφερόταν σαν μάνα μας. Έδειχνε το ενδιαφέρον της μάνας όσο μας φρόντιζε στην κατοχή. Κρατήσαμε επαφές όσο ήταν εν ζωή […] Όσο κι αν βασανίστηκε από τους Τούρκους, ποτέ δεν μαρτύρησε. Ήθελε να κάνει το καλό».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει την Ευφροσύνη Προεστού, την κυρά της Λαπήθου, που κατά την περίοδο της εισβολής έκρυψε και φρόντιζε δώδεκα στρατιώτες,
