Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι από τη μέρα που γεννήθηκαν, δεν έφυγαν να αφήσουν ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα, ούτε ένα λεπτό τον τόπο τους. Από την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής μάλιστα, απ’ όσα μύρια κύματα και αν πέρασε η ζωή των εγκλωβισμένων, η αγάπη τους για τον τόπο τους γιγαντώθηκε μέσα τους και μετά από σαρανταεννέα ολόκληρα χρόνια, εάν τους ρωτήσει κανείς τι σημαίνει για τους ίδιους η Καρπάσια αλλά και ο Κορμακίτης, αντίστοιχα, με βουρκωμένα μάτια θα απαντήσουν,
