Το ημερολόγιο έδειχνε 14 Αυγούστου 1996. Μια μέρα πένθους, πόνου και σπαραγμού ξημέρωνε για την Κύπρο. Μια μέρα που κανείς δεν θα ήθελε να θυμάται και να ζει λόγω του πόνου που του προκαλούσε. Δεκαεννέα χρόνια προηγουμένως, χιλιάδες Κύπριοι είχαν γίνει πρόσφυγες της τουρκικής θηριωδίας λόγω της δεύτερης φάσης της εισβολής. Ποιος να ήξερε όμως ότι η 14η Αυγούστου είναι καταραμένη μέρα για ετούτο το νησί; Εκείνο το απόγευμα, η Κύπρος θα ντυνόταν ξανά στα μαύρα για χάρη του Σολωμού Σολωμού.
