Για τέσσερις δεκαετίες, ο Σώστης Αρβανίτης ζούσε αποκομμένος από τον κόσμο, μόνος πάνω στο ηφαίστειο της Σαντορίνης, στη Νέα Καμένη. Η ημέρα του ξεκινούσε πάντα πριν από το χάραμα. Από το μικρό του δωμάτιο, που ήταν αρκετά μεγάλο μόνο για να χωρέσει ένα κρεβάτι, έβγαινε και αντίκριζε το τραχύ τοπίο γύρω του: μαύρα βράχια, το βαθύ μπλε του Αιγαίου, και στο βάθος μικρές λευκές κουκίδες-τα σπίτια της Σαντορίνης και της Θηρασιάς.
