Η αγαπημένη μου ώρα της μέρας είναι να βυθίζομαι στον κόσμου του Ίρβιν Γιάλομ, του Μπρόιερ, της Σαλομέ και του Νίτσε. Διαβάζοντας καταπολεμώ τα νεύρα που μου προκαλεί η πολυκοσμία του μετρό και αυτό τον καιρό το «Όταν έκλαψε ο Νίτσε» μου κρατάει ωραία συντροφιά για να εκμεταλλεύομαι τον χαμένο χρόνο της μετακίνησης.
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν το πίστευα ότι μπορώ να συγκεντρωθώ, αλλά μέσα στο μετρό ξεκίνησα και ολοκλήρωσα πολλά βιβλία. Από τους «Ανθρωποφύλακες» του Κοροβέση,
