Όταν ήμασταν μικροί περιμέναμε με ανυπομονησία το Πάσχα για τη λαμπάδα που θα μας έφερναν οι νονοί μας. Και όλα όσα τη συνόδευαν, φυσικά. Ξέρετε τώρα, τσουρέκι, σοκολατένιο αυγό, παιχνίδια. Μεγαλώσαμε και αυτά σταμάτησαν, οπότε αρχίσαμε να τα παίρνουμε εμείς στον εαυτό μας (ναι, τέτοιοι ήμασταν). Μέχρι που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τώρα τα αγοράζουμε στα βαφτιστήρια μας. Σαν φαύλος κύκλος μοιάζει όλο αυτό, προχωράμε.
Αυτό που αντιληφθήκαμε, από την αρχή κιόλας, ήταν πως η λαμπάδα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
