Θυμάμαι να περιμένω ανυπόμονα παρακολουθώντας το πρώτο επεισόδιο του Έρημη Χώρα στο ERTFlix, την κλασική κουτσουκέλα που υπάρχει σχεδόν σε κάθε ντόπιο σίριαλ. Ένα άλμα λογικής, ένα αναπάντεχο τουίστ που εξυπηρετεί μόνο τους σεναριογράφους, έναν διάλογο βγαλμένο από τις Οικογενειακές Ίστορίες. Τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβη.
Πέρασα στο επόμενο. Στο τρίτο. Έκανα binge watching όλη την πρώτη σεζόν. Η Έρημη Χώρα δεν εμφάνιζε καμία από τις παιδικές ασθένειες στις οποίες μας έχουν εθίσει τα Ελληνικά κανάλια. Το είδα και δεύτερη φορά,
