Οι ποδοσφαιρόφιλοι το ξέρουν καλά από όλες τις μεγάλες διοργανώσεις (Euro, Μουντιάλ), δεν είναι πως δεν υπάρχει ως φαινόμενο και στην αθλητική καθημερινότητα, αλλά εκείνες τις περιόδους ο κόσμος «λύνει». Γίνεται έτσι κάτι σαν παράδοση, κάτι σαν παιχνίδι. «Πόσο πολύ μπορείς να κράξεις τον σπίκερ;». Πολλοί (προσ)εύχονται να ακούσουν το όποιο «μαργαριτάρι» για να το αναπαράγουν αμέσως στα social και να γίνει χαβαλές. Αν είναι καλοπροαίρετο, έχει ως και την πλάκα του. Το πράγμα αλλάζει όταν γίνεται κακία, εμμονή.
Μια συνθήκη που θυμηθήκαμε έντονα αυτές τις μέρες στην Eurovision με τους Θανάση Αλευρά και Ζερόμ Καλούτα.
