Το έγκλημα στα Τέμπη, με 57 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους τόσο από τη σύγκρουση όσο και από τις φωτιές που ξέσπασαν μετά, είναι μια πληγή που δεν έκλεισε. Ηχητικά ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν τη φρίκη, κυβερνητική συγκάλυψη και δολοφονίες χαρακτήρων φέρνουν σήμερα τους πολίτες στους δρόμους για δικαιοσύνη.
Δεν είναι πια θέμα συγκλονισμού. Είναι θέμα ευθύνης. Και όσο η φωνή των νεκρών από τα Τέμπη συνεχίζει να ακούγεται –με τη σπαρακτική κραυγή «Δεν έχω οξυγόνο» που συνόδευσε τις τελευταίες τους στιγμές– τόσο η κοινωνία αρνείται να σωπάσει.
