Οργή, θυμός, θλίψη. Συναισθήματα που δημιουργούν ασύνδετες μεταξύ τους προτάσεις, χαμένα βλέμματα στο κενό. Πάει καιρός τώρα που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Βιώνουμε καθημερινά την πλήρη αποκτήνωση. Δε μπορείς να αποδράσεις από αυτή τη δυστοπία, γιατί είσαι κομμάτι της. Δυστοπία. Πόσες φορές την έχετε δει γραμμένη τελευταία; Τόσες πολλές που έχασε τη σημασία της, έγινε κανονικότητα. Όπως οι δολοφονίες ανθρώπων στα σύνορα, στις θάλασσες, στους δρόμους, δίπλα μας.
Συνηθίζουμε σε μια βαρβαρότητα που προκαλεί δύσπνοιες,
