Όσοι διάβασαν την «Ασκητική» του Καζαντζάκη ξέρουν ότι δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι ένα μακροβούτι στην ψυχή του ανθρώπου, μια σπειροειδής κάθοδος στα άδυτα της ύπαρξης. Δεν σου λέει “κάνε αυτό”, δεν σου εξηγεί πώς να είσαι ευτυχισμένος ή σοφός, δεν σου υπόσχεται ειρήνη ή σωτηρία. Σου λέει, με απλότητα και δύναμη, να αφήσεις τη σιωπή που καλύπτει τη φωνή σου να σπάσει, να υψώσεις τη γροθιά, να παλέψεις με τον εαυτό σου. Κι αν διαβάζοντας νιώσεις πως κάτι μέσα σου πνίγεται,
