Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: Ναι, αργούμε στα ραντεβού. Δεν υπάρχει Έλληνας που δεν το ξέρει, και (για να μην κοροϊδευόμαστε) λίγο το απολαμβάνει κιόλας. Από το «είμαι στο δρόμο» που σημαίνει «είμαι ακόμα σπίτι και ψάχνω το κινητό μου» μέχρι το «φτάνω, σε πέντε λεπτάκια», που στην πραγματικότητα είναι μισάωρο. Το θέμα, όμως, είναι γιατί αργούμε; Μήπως δεν φταίμε εμείς, αλλά κάποιος βαθύτερος, ελληνικός μηχανισμός που δουλεύει στο παρασκήνιο; Μήπως – λέμε, μήπως – η αργοπορία είναι κάτι σαν το DNA της ψυχής μας;
