Κουβαλούσε πάντα μαζί του ένα μολύβι. Επειδή μια φορά που το χρειάστηκε όταν ήταν μικρός, για να πάρει αυτόγραφο από έναν αγαπημένο του παίκτη του μπέιζμπολ, δεν είχε. Ποτέ ξανά συνεπώς δεν άφησε τον εαυτό του να πιαστεί απροετοίμαστος. Ο Πολ Όστερ ήξερε άλλωστε πως οι καλές ιστορίες παραμονεύουν (και) στις πιο απρόβλεπτες στιγμές, το ίδιο και η έμπνευση. Και το τυχαίο ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του, τον βασάνιζε, τον έλκυε.
Σε ηλικία 77 ετών δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.
