Με τη Σάττι να «γλεντάει» κάθε «attention whore», τον πρωθυπουργό να μην έχει αποφασίσει αν η Συμφωνία των Πρεσπών είναι επιζήμια ή όχι, τη μισή αστυνομία να ερευνά άλλη μια γυναικοκτονία και την άλλη μισή να στήνει αντίσκηνα απέναντι από το Σύνταγμα, εμείς προσπαθούμε να βρούμε μια σταθερά, κάτι λογικό, κάτι καθημερινό σε μια χώρα που οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι οι Ψ. Οι σύμβουλοι ψυχικής υγείας, δηλαδή. Όλοι εκεί θα καταλήξουμε, παραληρώντας σε έναν καναπέ. Και αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο.
