«Πάντα έπαιζα για τους πεθαμένους και τα αγέννητα παιδιά». Και μετά από αυτές τις 9 λέξεις έπεσε τέτοια σιωπή στο γύρισμα, που σχεδόν μπορούσες να την κόψεις με το μαχαίρι.
Είναι κάτι μαγικό αυτό που συμβαίνει όταν ακούς τον Χαΐνη Δημήτρη Αποστολάκη και τον Λεωνίδα Οικονομάκη να μιλούν. Είναι ακόμα πιο μαγικό αυτό που συμβαίνει όταν βλέπεις τους Χαΐνηδες και τους Social Waste να μοιράζονται την ίδια σκηνή.
Δύο αμεσοδημοκρατικές κολεκτίβες των οποίων οι ζωντανές εμφανίσεις συγκροτούν πολιτικά γεγονότα.
