Η ταινία «Μόνος στο Σπίτι» και ειδικά η πρώτη εξ αυτών προκαλεί ένα αίσθημα νοσταλγίας ακόμα και σε όσους δεν έζησαν την εποχή της. Ωστόσο μεγαλώνοντας ο καθένας βλέπει κάθε φορά την ταινία υπό ένα διαφορετικό πρίσμα. Οι μικρότεροι την παρακολουθούν από το πρίσμα του Κέβιν ΜακΚάλιστερ, ενώ σταδιακά κάποιοι μπαίνουν στη θέση των γονιών, ίσως και στη θέση των εισβολέων ή ακόμα και στου στοργικού γείτονα με το φτυάρι.
