
Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν ηλεκτρισμένη. Ο Αλέξης Κούγιας στεκόταν όρθιος, τα χέρια του ακουμπούσαν βαριά στο ξύλινο έδρανο της υπεράσπισης. Το βλέμμα του σάρωνε την αίθουσα με αυτοπεποίθηση, ενώ η φωνή του, σταθερή και κοφτή, διαπερνούσε την ησυχία. Ήταν ένας γνώριμος ήχος για τους παρευρισκόμενους: το ηχόχρωμα του άνδρα που ήξερε να υπερασπίζεται με σθένος τους πελάτες του, είτε επρόκειτο για αμφιλεγόμενους…