ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ*
Ο “εργασιακός εκφοβισμός” αντικατοπτρίζει την “επαναλαμβανόμενη κακοήθη ψυχοφθόρα συμπεριφορά κατά ενός εργαζομένου εκ μέρους ενός, είτε και περισσοτέρων εργαζομένων. Μπορεί να είναι ψυχολογική βία, αλλά και συνδυασμός λεκτικών και άλλων παρεμβάσεων που δυσχεραίνουν το έργο του θύματος “[1] . Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να εξελιχθεί σε γενικευμένη εκστρατεία κατά του στόχου και εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα από τους υπευθύνους, κλιμακώνεται. Ο όρος αυτός συνταυτίζεται με το “bullying” μεταξύ παιδιών στο εργασιακό πλαίσιο των ενηλίκων. Επειδή το πλαίσιο είναι διαφορετικό και επειδή “οι ενήλικες χρησιμοποιούν πιο συγκαλυμμένες αλλά βλαβερές για το θύμα ενέργειες” ο Leyman (1996) θεωρεί πως καταλληλότερος όρος είναι το mobbing.
