ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ ΦΩΤΙΑΔΟΥ*
Πιο εύκολα ο άνθρωπος κατρακυλά στα σκοτάδια παρά ανακαλύπτει το φως του. Λες και τον τυφλώνουν κάποιοι εσωτερικοί προβολείς και βάζει την άρνηση μπροστά να προφυλαχτεί. Οδεύει ο κόσμος στο θερινό ηλιοστάσιο και η μέρα θα διανύσει τον πιο μεγάλο δρόμο της. Το φως θα σκαρφαλώσει στην πιο ψηλή κορφή σαν ορειβάτης που στήνει τη σημαία του στο ΄Εβερεστ και η νύχτα θα συρρικνωθεί όσο ποτέ μέσα στον χρόνο, σαν ρούχο μίζερο που το τσαλακώνει με ηδονή μία ψηλή θερμοκρασία.
