ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΟΛΔΑΤΟΥ*
Πριν λίγες μέρες σε μια εκδήλωση αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου, αναφέρθηκε από τους συντελεστές, μέσα σε τόσα άλλα σημαντικά και ενδιαφέροντα που ακούστηκαν, ένας λόγος σαν παράπονο του Μάνου Ελευθερίου για τον κόσμο, για τους λαούς της Γης.
Το ανασύρω από τη μνήμη μου και το καταγράφω όσο πιο πιστά μπορώ.
«Γιατί να γράφουμε ποιήματα, τραγούδια και στίχους, όταν απέναντί μας υπάρχει πάντα κάποιος που κρατάει μια χειροβομβίδα;»
Ένα ερώτημα πληγή στη σκέψη μας και στη ψυχή μας.
