ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ*
Για μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η γραπτή γνώση ήταν προνόμιο των λίγων. Ενώ τα πρώτα καταγεγραμμένα κείμενα χρονολογούνται γύρω στο 3100 π.Χ., όταν οι Σουμέριοι κατέγραφαν διοικητικά και οικονομικά δεδομένα σε πήλινες πινακίδες, η πρόσβαση στον γραπτό λόγο παρέμεινε εξαιρετικά περιορισμένη για χιλιάδες χρόνια. Μόνο μια μικρή ελίτ μπορούσε να διαβάζει και να γράφει, πόσο μάλλον να παράγει έγραφα. Αυτή η αποκλειστικότητα παρέμεινε μέχρι την τυπογραφία του Ιωάννη Γουτεμβέργιου τον 15ο αιώνα, μια ανακάλυψη που απελευθέρωσε τον μεγαλύτερο εκδημοκρατισμό της γνώσης στην ανθρώπινη ιστορία.