ΤΗΣ ΔΑΝΑΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ*
Δεν είμαι κριτικός θεάτρου, ανήκω όμως στο φιλοθέαμον κοινό που επιζητεί να επικοινωνεί στα θερινά αμφιθέατρα με μία από τις σπουδαιότερες εκφάνσεις του ελληνικού πολιτισμού, το αρχαίο θέατρο. Υπό αυτή την ιδιότητα θεωρώ ότι η παράσταση «Σφήκες» της Λένας Κιτσοπούλου, η οποία επιγράφεται ως «ελεύθερη διασκευή βασισμένη στο (ομώνυμο) έργο του Αριστοφάνη», είναι απαράδεκτη και εκφεύγει των ορίων της ελευθερίας που η τέχνη παρέχει. Συνυπολογίζοντας μάλιστα ότι το έργο, το οποίο παρακολούθησα πρόσφατα στην Ελλάδα,
