ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΛΕΚΚΟΥ*
Στην εποχή της επιτευγματοποίησης των πάντων, της αδιάκοπης προετοιμασίας για το μέλλον (όποιο κι αν είναι αυτό) και των αδιάκοπων στοχευμένων δραστηριοτήτων (των οποίων την απόλαυση δεν είμαι σίγουρος αν συμμερίζονται τα παιδιά), η πλήξη φαίνεται να είναι κάτι που προσπαθούμε να αποφύγουμε για τα παιδιά μας. Το να βαρεθεί ένα παιδί έχει δαιμονοποιηθεί. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, σπεύδουμε όλοι να γεμίσουμε τη μέρα τους με δραστηριότητες και υποχρεώσεις μόνο και μόνο για να μην ακουστεί η λέξη «βαριέμαι» από το στόμα τους.
