«Δεν υπάρχει πιο γνήσια έκφραση αγάπης από την τοποθέτηση ορίων»
Ένα χαοτικό τοπίο: Η καταστροφή ως κραυγή προσοχής
ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ*
Δεν ήρθαν για να κλέψουν, ήρθαν για να καταστρέψουν. Οι υπολογιστές, οι βιντεοπροβολείς, τα μεγάφωνα – όργανα γνώσης και δημιουργίας – μεταμορφώθηκαν σε άμορφες μάζες, πεταμένες από τα ύψη του σχολικού κτιρίου. Τα θρανία και οι καρέκλες, οι σιωπηλοί σύντροφοι κάθε μαθήματος, το…
