ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΠΑΣΙΟΥΡΟΥ*
Είμαι δασκάλα. Και όπως οι περισσότεροι/ες συνάδελφοι, ξυπνάω κάθε πρωί με μια λίστα στο μυαλό μου που δεν τελειώνει ποτέ: να προλάβω να φτιάξω φύλλα εργασίας, να σκεφτώ τρόπους να κινητοποιήσω τους “δύσκολους” μαθητές, να στηρίξω το παιδί που ήρθε χτες από άλλη χώρα και δεν μιλά ούτε ελληνικά, να μιλήσω με τον γονιό που ανησυχεί, να κρατήσω όρθια την τάξη μέσα σ’ ένα σχολείο που συχνά δεν…
