Η αισθητική και το χιούμορ είναι δύο ευλογίες οι οποίες αισθάνομαι ότι λείπουν σε τραγικό βαθμό από τη νεοελληνική καθημερινότητά μας. Αυτή η διαπίστωση μπορεί να ακούγεται μάλλον πολυτελής, αφού προϋποθέτει ότι έχει κανείς εξασφαλίσει τις βασικές βιοτικές ανάγκες του και τον απασχολεί πλέον η φιλοσοφική πλευρά της ζωής.
Αλλά, στο κάτω-κάτω, τι είναι πολυτέλεια;
Πολυτέλεια είναι η ανάγκη του περιττού, το οποίον περιττό όμως είναι αυτό που ομορφαίνει τη ζωή μας. Δεν θα μπω στα στριφνά και ολισθηρά μονοπάτια να προσδιορίσω τι ακριβώς σημαίνουν οι δύο αυτές φαινομενικά απλές έννοιες,
