
Τα κλαδιά του υψώνονται με χάρη σαν να θέλουν να αγγίξουν το μπλε του ουρανού, ενώ οι ζεστές ακτίνες του ήλιου χαϊδεύουν απαλά τα καταπράσινα φύλλα του. Σιωπηλό χορεύει στον ρυθμό των εποχών, με τις ρίζες του να βυθίζονται στο έδαφος αντλώντας όλους τους πολύτιμους χυμούς που του δίνουν ζωή. Το δέντρο σαν γλυπτό της φύσης είναι απόδειξη ότι ο θάνατος δεν είναι τέλος, αλλά μία μεταμόρφωση, μία επιστροφή…