Μια φορά κι έναν καιρό ο ρόλος των οπαδών ήταν καταλυτικός στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Η «καυτή κερκίδα» έδινε το κάτι… παραπάνω στη γηπεδούχο ομάδα και η έδρα αποτελούσε εκ προοιμίου πλεονέκτημα. Αυτό ίσχυε την εποχή του ρομαντισμού, όταν οι ποδοσφαιριστές αγωνίζονταν για τη φανέλα και το έμβλημα στο στήθος, έχοντας επίγνωση των συνεπειών της αποτυχίας. Στη μικρή Κύπρο, μάλιστα, το φαινόμενο ήταν πιο έντονο επειδή μετά από κάθε αγώνα η πλειοψηφία των παικτών, που ήταν γηγενείς,
