Τη Βασιλική Κυπραίου την συνάντησα πρώτη φορά έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Δεν ήταν για καμία συνάντηση «υψηλού επιπέδου». Ήταν έξω. Στη διαμαρτυρία για τις δολοφονημένες γυναίκες τις οποίες το κράτος δεν προστάτεψε. Ψελλίσαμε ένα «χαίρω πολύ». Τη δεύτερη φορά που την είδα, η Βασιλική με έστειλε σπίτι κρατώντας το στομάχι μου διαλυμένη. Κλήθηκα να συντονίσω μια συζήτηση για το AIDS, τις πόρνες, τη διαπόμπευση, τη δημοσιογραφική ηθική, την κοινωνία που ηδονίζεται να στιγματίζει. Μια συζήτηση με αστυνομικούς, ψυχολόγους, βουλευτές,
