Η ζωή είναι ένα τεντωμένο σχοινί
Την αρχή του μόνο γνωρίζω
Καθώς, ξυπόλυτος, πάνω του περπατώ,
κάτω, σαν αιχμηρά αντικείμενα
απρόσεκτα πεταμένα,
αιωρούνται στεναχώριες και θλίψεις.
Εδώ κι εκεί υπάρχει κάποια σπιθαμή γης
με πράσινη βλάστηση χαράς και ελπίδας.
Εσύ μόνο, κάπου-κάπου, μου απλώνεις το χέρι
για να μπορώ την ισορροπία μου
να κρατήσω.
The post Το σχοινί της ζωής appeared first on Limassol Today.
