Κάθε φορά που με ρωτάς πού μένω δεν έχω τί να σου απαντήσω. Μέτρα τέσσερα βήματα και λίγο πριν πιάσεις τα κάγκελα δες πού φτάνει το πέμπτο.
Αγάπησα τα υπόγεια γιατί τα μπαλκόνια σου δίνουν την επιλογή να πηδήξεις κι εγώ ήθελα μόνο να δω τί έχει πιο κάτω.
Αν με ρωτάς τί είναι ευτυχία θα σου πω να μην έχεις τίποτα δικό σου και να μη σε νοιάζει, όπως η ανηψιά μου παρατάει το ποδήλατό της κάπου στην πλατεία κι όταν της λένε να πάει να το φέρει,
