Γράφει ο Ανδρέας Ανδρέου*
Στις Νεφέλες του Κακουλλή βλέπεις έναν Στρεψιάδη (Βαλεντίνος Κόκκινος) που δεν διαφέρει καθόλου από πολλούς μεσήλικες Κύπριους οι οποίοι ψάχνουν αδίστακτα και απερίσκεπτα το βόλεμα τους μέσα από την κουτοπονηρία και την παραπλάνηση σε βάρος όλων και οι οποίοι είναι πνιγμένοι μέσα στα χρέη που συσσωρευτήκαν για να ικανοποιήσουν πρόσκαιρες και ανούσιες απολαύσεις.
Έναν Στρεψιάδη που αν ήταν σημερινός Κύπριος θα ήταν ένας από αυτούς με νοοτροπίες του τύπου ‘θα ψηφίσω τον τάδε που τον ξέρω και που αν τον χρειαστώ θα με κανονίσει’ και ΄στην πολιτική πάεις με τον πιο δυνατό’ – νοοτροπίες που χωρίς περίσκεψη ‘μεταλαμπαδεύουν’ περήφανα και μανιασμένα στα παιδιά τους με αποτέλεσμα να έχουμε μια γενιά τόσο πολιτικά απαίδευτη και απελπιστικά αδιάφορη και νωθρή.
