Δώσαμε ραντεβού έξω από την εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκωσία πριν από μια βδομάδα. Παρασκευή πρωί, στο λιοπύρη της πόλης. Όταν του τηλεφώνησα -έπειτα από παρότρυνση κοινών γνωστών-, μου φάνηκε ότι είχε ανάγκη να μιλήσει. Ζει στο Κυόνελλι, αλλά επισκέπτεται συχνά την Λεμεσό. «Έρκουμαι κόρη μου, καλό δεν έρκουμαι; Ίντα θέλω να έρτω εγώ να σε βρω, αλλά είμαι 87 χρονών τζαι εν δύσκολο» ήταν τα λόγια του στο πρώτο τηλεφώνημα».
Κάπως έτσι άρχισε η γνωριμία μου με τον κ.