νομίζω ήτανε κορίτσι
όχι
ξέρω πως ήτανε κορίτσι και νομίζω πως θα μου ‘μοιαζε πολύ
γεμάτο πρόσωπο, μάτια καστανοπράσινα και καστανά μαλλιά τόσα πολλά που θα μπορούσα να τα φτιάξω όνειρα τη νύχτα
θα κόλλαγα αστεράκια στο ταβάνι της και θα της έλεγα πως ήτανε πυγολαμπίδες για να την προστατεύουνε απ’ το σκοτάδι
θα λέγαμε ιστορίες για τον παππού της
και θα ταΐζαμε κύκνους στα πάρκα
θα έμοιαζε ίσως και σε εσένα,
