Ο κόσμος της Λεμεσού αγνοεί τους επιβάτες των λεωφορείων. Τους ξέρει φατσικά μόνο ο εισπράκτορας και η ΕΜΕΛ. Τόσοι επιβάτες κάθε μέρα ίσον τόσα εισοδήματα. Ο μόνος που αναγνωρίζει πρόσωπα είναι ο οδηγός.
Η κοινωνία της πόληςείναι οι ιστορίες των ανθρώπων της. Από μακριά είναι μια γενική ιστορία του όχλου, από κοντά είναι μια άλλη ιστορία. Τις ιστορίες τους, τις επινοούμε σαν ένα αόριστο αφήγημα, δεν τις ξέρουμε. Έμβια όντα υψηλού κινδύνου. Ιστορίες μπας-κλας. Η Λεμεσός είναι μια πόλη που έγινε ευγνονική αλλά ταυτόχρονα την βλέπεις με επιφύλαξη.
