Γράφει η Έλια Στεφανίδου*
Στη ζωή, βρισκόμαστε συχνά στο σταυροδρόμι των συναισθημάτων, ειδικά όταν έχουμε αδικηθεί ή πληγωθεί από κάποιο κοντινό μας πρόσωπο. Το φυσικό ένστικτο είναι να νιώθουμε θυμό, να αφήνουμε την αγανάκτηση να φουντώνει και να επαναλαμβάνουμε τον πόνο και τα αρνητικά σενάρια στο νου μας.
Τι θα γινόταν όμως αν επαναδιατυπώναμε αυτήν την εμπειρία;
Τι θα γινόταν αν, αντί να είμαστε δέσμιοι των συναισθημάτων μας, διαλέγαμε έναν δρόμο απελευθέρωσης ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες ως ευκαιρίες για ανάπτυξη και αυτο-ανακάλυψη;
