Η αγάπη το τριαντάφυλλο, το άγριο πως μοιάζει!
Και η φιλία με το σκούρο κυπαρίσσι.
Το κυπαρίσσι σκοτεινό, το ρόδο λουλουδιάζει.
Μα ποιο το χρόνο ολόκληρο μπορεί ν’ ανθίσει;
Την άνοιξη ωραιότατο το ρόδο, πόσο λάμπει,
Και του καλοκαιριού μυρώνει τον αγέρα!
Μα του χειμώνα, σαν θ΄ αρθούν τα κρύα και τα θάμπη,
Το ρόδο μες στη γύμνια θα ΄ναι και στην ξέρα.
Με το τρελό τριαντάφυλλο, γελάστε φίλοι τώρα,
