Η Διδώ Σωτηρίου θεωρείται από τα σημαντικότερα ονόματα της μεταπολεμικής ελληνικής πεζογραφίας. Είναι γνωστή κυρίως για το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημά της «Ματωμένα Χώματα» (1962), που αναφέρεται στη διαδρομή του ελληνισμού της Μικράς Ασίας μέχρι την εκρίζωσή του συνεπεία της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Το έργο της κινείται στο πλαίσιο του ρεαλισμού, με έντονη την παρουσία του αυτοβιογραφικού στοιχείου και της συναισθηματικής συμμετοχής της συγγραφέως στις περιπέτειες των ηρώων της, και αντλεί τη θεματολογία του από τη μικρασιατική καταστροφή, την περίοδο του εμφυλίου και τη μετά τον εμφύλιο περίοδο της ελληνικής ιστορίας.
