Σε τοίχους ατσάλινους
σπάω τα όνειρά μου
μαζεύω μετά τις ελπίδες μου
κι ανακαλώ τις παλιές μου δόξες.
Ψηφίδα-ψηφίδα
αναστηλώνω τους ναούς
προσθέτω και νέες εικόνες
τον Άγιο Πρόσφυγα, το Ορφανό Παιδί, το Ξεχασμένο Όνειρο.
Αύριο με τη νέα μέρα
θα φύγει το μαύρο της κακίας
θα έρθουν νέα τραγούδια
και το μεγάλο τραστ των ηλιθίων του πλανήτη
θα ψάχνει υπόγεια να κρυφτεί.
ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ
17.2.2025
