«Το εργαστήρι θέλει 101 πράγματα. Το εκατοστό πρώτο είναι το φτερό της κότας»

«Δεν έφταναν τα πόδια μου κάτω και όπως πάτησα, η σαΐτα έφυγε και μου έσκισε το υφαντό. Και λέω τώρα, τι να πω στη μάνα μου; Οτι το φάγανε τα ποντίκια;» Η Πόπη Τζεβελεκάκη γελάει. Η ανάμνηση είναι ζωντανή, από την πρώτη φορά που κάθισε στον αργαλειό, παιδί ακόμα, σ’ ένα ορεινό σπίτι στη «Σπηλιά του Δράκου», κοντά στο Καλό Νερό Λασιθίου. Η μητέρα της...