GuruPolitico.
Σχόλια, «καρφιά», πληροφορίες και ειδήσεις με την οπτική των Guru του πολιτικού παρασκηνίου…
Επιμηθείς ή προμηθείς;
Κάποιοι επιμένουν: «Η Κύπρος οφείλει το συντομότερο δυνατό να στείλει τον ρωσικό οπλισμό που διαθέτει στην Ουκρανία για αντιμετώπιση της ρωσικής εισβολής».
Για δεκαετίες και μέχρι πρόσφατα με βάση τη διεθνή πρακτική, για τη μεταπώληση ή προμήθεια οπλισμού σε τρίτη χώρα απαιτείτο η γραπτή συγκατάθεση της κατασκευάστριας χώρας. Προφανώς η Λευκωσία δεν έχει, ούτε ζήτησε τη συγκατάθεση της Μόσχας για μεταφορά του ρωσικής κατασκευής οπλισμού στο Κίεβο…
Αντιλαμβάνομαι ότι στ’ αυτιά κάποιων θα ακουστεί φάλτσα, όμως στην περίπτωση μας αναφύεται και ένα ηθικό ζήτημα: Να θυμίσω ότι όταν οι σημερινοί «σύμμαχοι μας» αρνούνταν να μας πουλήσουν οπλικά συστήματα, ήταν η Ρωσία και παλαιότερα η ΕΣΣΔ που μας έβγαλαν από το αδιέξοδο. Κακά τα ψέματα, αλλά ο λόγος που η ΕΦ διαθέτει σήμερα αξιόπιστο οπλισμό οφείλεται πρωτίστως στη Μόσχα και όχι στην Ουάσιγκτον. Άρα και καθαρά από ηθικής πλευράς να προσεγγίσουμε το ζήτημα υπάρχει μιας μορφής ασυμβίβαστο.
Ωστόσο θα συμφωνήσω ότι στον σύγχρονο κόσμο οι σχέσεις μεταξύ κρατών καθορίζονται στη βάση συμφερόντων και όχι της ηθικής. (Εξάλλου στα θέματα πολιτικής, συνήθως ο λόγος συνοδεύεται από αντίλογο). Γι’ αυτό θα ρωτήσω ευθέως: Εξυπηρετεί τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της Κύπρου η πλήρης ρήξη των σχέσεων μας με τη Μόσχα; Πως θ’ αντιδράσουμε αν αύριο η Ρωσία, εξυπηρετώντας κι’ αυτή τα δικά της συμφέροντα, υποκύψει στις πιέσεις της Άγκυρας και αλλάξει τη θέση αρχών που τηρεί στο κυπριακό; Πως θ αντιδράσουμε αν το ρωσικό ΥΠΕΞ «κλείσει τα μάτια» και επιτρέψει τη δρομολόγηση πτήσεων προς τα κατεχόμενα; Με ποια επίθετα θα υποδεχτούμε μια τυχόν άμεση ή έμμεση αναγνώριση του Ψευδοκράτους από τη Ρωσία;
Γιατί θα πρέπει να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία; Μήπως είναι πιο φρόνιμο να λειτουργούμε ως προμηθείς, αντί ως επιμηθείς…
Ζορό
