Πριν από δέκα χρόνια, ο Βιτάλικ Μπούτεριν και μια μικρή ομάδα προγραμματιστών μαζεύτηκαν σε ένα κρύο πατάρι στο Βερολίνο, με κρεμαστές λάμπες, φορητούς υπολογιστές ισορροπημένους σε αταίριαστες καρέκλες και σπασμένα τραπέζια. Δεν ήταν μεγαλοεπιχειρηματίες ή ιδρυτές εταιρειών με χρηματοδότηση από επενδυτές — απλά ιδεαλιστές που δούλευαν μέχρι αργά τη νύχτα για να κάνουν μια ριζοσπαστική ιδέα πραγματικότητα.
Από εκείνο το άδειο…
