Η υπηρεσιακή Κυβέρνηση της Ολλανδίας ήρε τους περιορισμούς στις παραδόσεις όπλων στην Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προσχωρώντας με την κίνηση αυτή σε μια συνθήκη όπλων Γαλλίας-Γερμανίας-Ισπανίας.
Οι περιορισμοί που ίσχυαν μέχρι τώρα βασίζονταν στην πολιτική του «τεκμηρίου άρνησης» (presumption of denial) που σήμαινε ότι δεν χορηγούνταν άδειες για εξαγωγές όπλων στις τρεις εν λόγω χώρες, εκτός αν αποδεικνυόταν «χωρίς καμία αμφιβολία» ότι τα όπλα δεν θα χρησιμοποιούνταν σε πολέμους στη βόρεια Συρία ή την Υεμένη.
