
Ο Βασίλης Μπισμπίκης αντί για «συγγνώμη» φόρεσε το κοστούμι του θύματος.
Έσπασε ό,τι βρέθηκε μπροστά του, εγκατέλειψε το αυτοκίνητο για να μη γίνει αλκοτέστ, κι όταν άναψαν τα φώτα, ζήτησε από τους δημοσιογράφους να δείξουν «ίδιο ζήλο για την τέχνη και τον πολιτισμό». Ωραία ατάκα, μόνο που δεν ισιώνει λαμαρίνες.
Η υπόθεση είναι απλή. Αν θες χειροκρότημα, πας στη σκηνή. Αν θες τιμόνι, το πιάνεις νηφάλιος. Το «κυνηγούν τον καλλιτέχνη»…