Διαβάζω (λόγω επαγγελματικής διαστροφής) σχεδόν καθημερινώς κείμενα δικαστικών αποφάσεων, διαφόρων Δικαστηρίων.
Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως υπάρχουν συνθέσεις Δικαστηρίων (Δικαστές) που μπορείς να κατανοήσεις τα κείμενα των αποφάσεων τους με μια ανάγνωση.
Υπάρχουν όμως και αυτοί που γράφουν σε μια γλώσσα πλήρως δυσνόητη, με 100 παρενθέσεις, αγκύλες, παραπομπές και λέξεις που δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να τις εκλαϊκεύσουν ακόμα και έμπειροι καθηγητές Νομικής. Προφανώς αυτοί ξεχνάνε ότι οι αποφάσεις τους απευθύνονται και αφορούν πολίτες που δεν ξημεροβραδιάζονται στις δικαστικές αίθουσες.
