Το στρογγύλεμα των λέξεων και το τριμάρισμα των σκέψεων, ώστε να γίνουν πιο εύπεπτες, θα μπορούσε με δύο λόγια να χαρακτηρίσει τη «θρησκεία» της πολιτικής ορθότητας, η οποία ως εκκρεμές, πήγε από το ένα άκρο στο άλλο.
Του Μανώλη Καλατζή
Παρά το ότι έχουν περάσει χρόνια ακρότητας, δεν λέει να ισορροπήσει και τείνει να καθιερωθεί ως εργαλείο λογοκρισίας, περιορισμού της έκφρασης και επιβολής μιας φασίζουσας αντίληψης, για την άνευ όρων «προστασία» των μειονοτήτων, των περιθωριακών απόψεων και των «δικαιωμάτων»,
