Κάθε χρόνο στον Ραδιομαραθώνιο, ξεθάβουμε την ανοησία που είπε κάποιος το 1990. «Άτομα με ειδικές ικανότητες»!
Αυτή η ανάγκη μας να χρυσώνουμε το χάπι για να ωραιοποιήσουμε καταστάσεις είναι ακατανόητη. Αν αυτά τα άτομα είχαν ειδικές ικανότητες δεν θα χρειαζόταν να το παίζουμε φιλάνθρωποι όλοι εμείς για να διαφημίσουμε τη μεγαλοψυχία μας.
Να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, γιατί διαφορετικά θα συνεχίσουμε να δουλευόμαστε μεταξύ μας. Η αναπηρία δεν είναι «ειδική ικανότητα».
